عمل‌آوري حفاظتي (محافظت)
لازم است در طول عمل‌آوري بتن جوان و پس از ريختن بتن، از بتن به خوبي محافظت شود تا آسيب نبيند. بارش باران و تگرگ، لرزش‌هاي شديد ماشين آلات ثابت و متحرك موجود، يخبندان، اعمال ضربه به قالب مي‌تواند به بتن جوان و نارس آسيب رساند و به ظاهر بتن و مقاومت و دوام آن لطمه بزند.
عمل‌آوري حرارتي (پروراندن)
براي افزايش مقاومت بتن در روزهاي اول و محفاظت آن، در هواي سرد و جلوگيري از يخ زدن آن مي‌توان دماي بتن داخل قطعه را بالا برد. بهترين روش براي اين كار، به كارگيري بخار آب مي‌باشد و دماي محيط و بتن بهتر است از حدود °c 65 بيشتر نشود و عمل بخاردهي پس از گيرش بتن آغاز گردد. روش‌هاي حرارت‌رساني خشك با سوزاندن مواد سوختي، نيروي برق و ... امكان پذير است، ولي به طور كلي بايد نكات زير در آن رعايت شود تا مقاومت و دوام مورد نظر حاصل گردد:
 
1)   قبل از گيرش بتن گرمادهي انجام نشود.
2)   گازهاي ناشي از سوختن در مجاورت بتن تازه و يا جوان قرار نگيرد.
3)   خشك شدگي در قطعه بتني به وجود نيايد و گرمارساني به صورت يكنواخت و غير متمركز انجام گیرد.
4)   افزايش دماي بتن، در هر ساعت به °c20 و كاهش آن نيز در هر ساعت به  °c20 محدود شود و از بروز شوك حرارتي به بتن جلوگيري گردد. در قطعات حجيم كاهش دماي بتن در هر ساعت به  °c10 محدود مي‌شود.
5)   حداكثر دماي بتن به  °c65 محدود شود.
6)   با ايجاد عايق حرارتي در سطح بتن مي‌توان از افت دماي بتن جلوگيري نمود و حتي دماي آن را افزايش داد. قالب چوبي، پشم شيشه، و عايق‌هاي پلي يورتان و يونوليت، كاه و پوشال و ... به ضخامت كافي مي‌تواند عمل عايق‌بندي را به انجام برساند. بايد از به كار بردن مواد عايق يا گرمازا در سطح بتن كه داراي مواد مضر باشد، جلوگيري نمود.
مدت زمان مراقبت (عمل آوري)  
مدت مراقبت به عواملي نظير نوع سيمان، مقاومت مورد نظر، نسبت سطوح نمايان به حجم، شرايط آب و هوايي به هنگام ساختن با نسبت آب به سيمان و ريختن بتن بستگي دارد.
مدت زمان عمل آوري مطابق با شرايط خصوصي پيمان و نظر مشاور و دستگاه است. در صورتي كه زمان خاصي براي عمل‌آوري پيش‌بيني نشده باشد، حداقل زمان عمل آوردن بتن از مندرجات جدول 1، محاسبه مي‌شود. با توجه به شرايطي كه ممكن است در كارگاه‌هاي كوچك حاكم باشد و عمل‌آوري مطابق روش‌هاي ارائه شده، كاملا صحيح انجام نگردد و يا در مناطقي كه مسائل دوام و خوردگي ميلگردها حايز اهميت است توصيه مي‌شود، زمان عمل آوري بيش از حداقل ارقام موجود در جدول اختيار گردد. 
 
جدول 1 : حداقل زمان عمل‌آوري بتن
 

 
شرايط محيطي مندرج در اين ستون به شرح زير تعريف مي‌شود:
خوب: محيط مرطوب و محافظت شده (رطوبت نسبي بيشتر از 80 درصد و محافظت شده در برابر خورشيد و باد) .
ضعيف: محيط خشك و محافظت نشده (رطوبت نسبي كمتر از 50 درصد و محافظت نشده در برابر خورشيد و باد) .
متوسط: شرايطي بين دو حد خوب و ضعيف.
** مفاهیم روند افزايش مقاومت بتن
سريع: بتن داراي سيمان‌هاي زودگير (مانند پرتلند نوع 3 ) افزودني‌هاي زودگير كننده، نسبت آب به سيمان بسيار كم و عيار سيمان زياد است.
متوسط: نوع 1 و 2 پرتلند پوزولاني
كند: نوع 5 و پوزولاني ويژه
ملاحظات كلي
پس از ريختن بتن، آب مخلوط بر اثر تبخير از سطح كاهش مي‌يابد. وقتي رطوبت نسبي در بتن كمتر از 80 درصد گردد، هيدراتاسيون سيمان بسيار كند و تقريبا متوقف مي‌شود و كسب مقاومت ادامه نمي‌يابد. لذا عمل‌آوري بتن به منظور رسيدن به ويژگي‌هاي مورد نظر بتن سخت شده بسيار مؤثر است و اين امر در مواردي كه نسبت آب به سيمان كم است و يا شرايط اقليمي بسيار گرم است و روند كسب مقاومت بسيار سريع است و يا هنگامي كه در طرح اختلاط از انواع مواد مكمل سيمان (روباره يا پوزولان‌ها) استفاده مي‌شود اهميت بيشتري مي‌يابد.
براي حصول اطمينان از شرايط لازم براي حداكثر فرآيند هيدراتاسيون، حفظ يا افزايش رطوبت موجود در بتن بسيار ضروري است. لذا محافظت و عمل‌آوري بتن بايد بلافاصله بعد از تراكم و پرداخت شروع شود. روش‌هاي معمول كه براي عمل‌آوري بتن مورد استفاده قرار مي‌گيرند به دو گروه تقسيم مي‌شوند :
عمل آوري با آب 
در اين روش، رطوبت همواره به بتن اعمال شده و از افت رطوبت نيز جلوگيري مي‌شود. براي اعمال آب به سطح بتن، از ايجاد حوضچه يا افشاندن و يا از پوشش‌هاي اشباع از آب استفاده مي‌شود. ايجاد حوضچه عبارت است از ريختن آب بر روي سطح افقي به نحوي كه تا مدت مورد نظر، يك لايه از آب روي سطح باقي بماند. در مواردي كه آب مناسب به اندازه كافي در دسترس است مي‌توان از روش افشاندن آب روي سطوح افقي و قائم استفاده كرد. پوشش‌هاي جاذب و نگه‌دارنده رطوبت، معمول‌ترين روش عمل‌آوري با آب است. در عمل‌آوري مرطوب در صورتي كه به خوبي اعمال شود، رطوبت نسبي بتن همواره در حدود 100 درصد باقي مي‌ماند و هيدراتاسيون به خوبي صورت مي‌گيرد. در اين روش آب مورد مصرف در عمل‌آوري نبايد بيش از 11 درجه‌سانتي‌گراد با دماي سطح بتن اختلاف داشته باشد.
عمل‌آوري توسط عايق 
در اين روش، از افت رطوبت بتن جلوگيري مي‌شود. معمولا از ورق‌هاي پلاستيك و يا مواد شيميايي غشايي مي‌توان براي جلوگيري از كاهش رطوبت بتن استفاده كرد. مواد شيميايي غشايي به صورت محلول يا امولسيون از رزين‌ها ساخته و روي سطح اعمال مي‌شوند كه پس از تبخير حلال يك لايه تقريبا غيرقابل نفوذ روي سطح باقي مي‌ماند و بتن را در برابر افت رطوبت عايق مي‌سازد. در عمل‌آوري با عايق، سيمان آب لازم را براي هيدراتاسيون توسط كشش سطحي از منافذ مويينه تأمين مي‌كند و رطوبت نسبي بتن كاهش مي‌يابد و پس از مدتي سرعت هيدراتاسيون بسيار كاهش مي‌يابد و در صورتي كه درجه اشباع داخل بتن كمتر از 80 درصد شود هيدراتاسيون كند مي‌شود و جمع‌شدگي افزايش مي‌يابد.
تحقيقات نشان داده است كه در منطقه جنوب كشور، عمل‌آوري مرطوب بسيار مؤثرتر از عمل‌آوري توسط عايق است. اين موضوع به خصوص در مواردي كه از دوده‌سيليسي استفاده شود، تأثير بيشتري دارد. همچنين عمل‌آوري توسط عايق باعث اختلال تبادل حرارتي مي‌شود و دماي بتن بالا رفته و محصولات هيدراتاسيون به صورت غير يكنواخت شكل مي‌گيرد و باعث ايجاد نواحي ضعيف در بتن مي‌شود، اما در عمل‌آوري مرطوب امكان تبادل حرارتي وجود دارد.
دستورالعمل‌ها
كليات عمل‌آوري بتن بايد مطابق موارد ذكر شده در فصل هفتم آبا باشد. روش عمل‌آوري مرطوب با توجه به مزاياي آن در منطقه توصيه مي‌شود. لازم است بلافاصله بعد از پرداخت بتن براي جلوگيري از ايجاد ترك‌هاي پلاستيك، نگه‌داري و عمل‌آوري بتن آغاز شود.
متداول‌ترين و ارزان‌ترين شيوه عمل‌آوري مرطوب، پوشاندن بتن با گوني و برزنت است كه همواره توسط آب‌پاشي در فواصل زماني مناسب بايد سطح آن مرطوب نگه داشته شود. عمل‌آوري به مدت حداقل 7 روز بايد ادامه يابد. گوني‌ها اعم از اينكه نو يا مستعمل باشند، بايد قبل از مصرف توسط آب به خوبي شسته شود. به هيچ‌وجه نبايد اجازه خشك شدن گوني داده شود، بلكه گوني همواره بايد خيس نگه داشته شود. با استفاده از نايلون يا ورق پلاستيك بر روي گوني مي‌توان از تبخير سريع آب گوني جلوگيري كرد. فقط بايد دقت نمود كه هوا در حد فاصل پوشش نايلوني و گوني‌ها در جريان نباشد. توصيه مي‌شود از چند لايه گوني بر روي هم به منظور عمل‌آوري استفاده شود تا ديرتر خشك شوند.
بايد دقت شود كه درز بين گوني‌ها، كاملا همپوشاني داشته باشند و درز بين گوني‌ها باز و در معرض هوا نماند. در مواقعی كه وزش باد شديد است، لازم است تا گوني‌ها در طول مدت عمل‌آوري به طور مرتب خيس شوند (چندين بار در طول روز و دوبار در هنگام شب) . همچنين با گذاشتن جسم سنگين در منطقه همپوشاني بايد دقت كرد تا گوني‌ها از جاي خود بلند نشوند.
آب مصرفي عمل‌آوري بايد تميز و عاري از آلودگي‌هاي شيميايي باشد و بهتر است از آب آشاميدني براي اين منظور استفاده شود. آب مصرفي عمل‌آوري بايد داراي درجه حرارت محيط باشد و از ريختن آب سرد روي بتن به علت ايجاد شوك حرارتي خودداري شود. اختلاف درجه حرارت آب و بتن نبايد بيش از 11 درجه سانتي‌گراد باشد.
در محيط‌هايي كه احتمال نفوذ يون كلريد و سولفات وجود دارد، عمل‌آوري بايد به مدت 14 روز ادامه يابد. اين مورد در هنگام استفاده از انواع سيمان‌هاي پوزولاني اكيدا توصيه مي‌شود. در محيط‌هايي كه احتمال نفوذ يون كلريد و سولفات وجود دارد و امكان عمل‌آوري به مدت 14 روز ميسر نيست، پس از حداقل 7 روز عمل‌آوري با آب مي‌توان از مواد امولسيوني بر روي سطح بتن استفاده كرد.
در صورت دستيابي به 70 درصد مقاومت مشخصه 28 روزه مي‌توان عمل‌آوري را خاتمه داد. براي اين منظور لازم است از نمونه‌هاي آگاهي كه در شرايط عمل‌آوري واقعي قطعه نگه‌داري مي‌شود، استفاده نمود. در صورتي كه ميلگردهاي انتظار از سطح بتن بيرون آمده باشد، بايد سطح بتن محصور شده بين ميلگردها را نيز به هر طريق مرطوب نگه داشت. استفاده از گوني‌هاي مرطوب و جای دادن آ‌ن‌ها بين ميلگردها روي سطح بتن در اين حالت توصيه مي‌شود.
زمان مناسب براي پوشاندن قطعات براي سطوح عمودي، پس از قالب‌‌برداري و براي سطوح افقي، مانند دال‌ها و تيرها، بلافاصله پس از اينكه بتن به اندازه كافي سخت شد، مي‌باشد. البته در مورد ستون‌ها و قطعات عمودي بايد تا وقتي كه قالب‌ها برداشته نشده، قسمت باز آن مانند سر ستون با پوشش مرطوب پوشانده شود. 
با توجه به اينكه عملكرد مناسب انواع سيمان‌هاي آميخته استاندارد در شرايط مهاجم، در اكثر تحقيقاتي كه صورت گرفته تاييد شده است، در صورت تصميم بر استفاده از اين مواد در طرح و براي شرايط محيطي متفاوت از لحاظ نفوذ املاح شيميايي توصيه مي‌شود كه عمل‌آوري حداقل به مدت 14 روز ادامه يابد.
در مورد عمل‌آوري در دماي زياد (با بخار) براي قطعات پيش‌ساخته ، توصيه مي‌شود دماي بتن از 60 درجه ‌سانتي‌گراد بيشتر نشود و درصورتي‌كه SO3 موجود در سيمان بيش از 2 درصد باشد، بهتر است دماي بتن را به 50 درجه ‌سانتي‌گراد محدود نمود. در مورد سيمان‌هاي حاوي پوزولان يا سرباره زياد ممكن است بتوان دماي عمل‌آوري را افزايش داد.
توصيه مي‌شود آهنگ افزايش دماي بتن هنگام گرم كردن از 20 درجه‌ سانتي‌گراد در هر ساعت بيشتر نشود و در هنگام خنك‌كردن آهنگ كاهش دما براي قطعات نازك كمتر از 20 درجه‌ سانتي‌گراد بر ساعت و براي قطعات حجيم كمتر از 10 درجه‌ سانتي‌گراد بر ساعت باشد. همچنين براي قطعات حجيم اختلاف دماي سطح و مغز بتن از 20 درجه ‌سانتي‌گراد تجاوز نكند.
عمل آوری رطوبتی
سه راه حل کلی و بينابين و ترکيبی برای عمل آوری رطوبتی وجود دارد:
1)   آبرسانی مستقيم يا غرقاب کرن
2)   برکه‌سازی
3)   آب‌پاشی و اسپری کردن آب و ايجاد بخار در محيط
آب‌پاشی با دمایی کمتر يا بيشتر از بتن اصلی (اختلاف بيش از °c 11 ) مطلوب نيست و موجب شوک حرارتی می‌شود و آبرسانی گهگاه و خشک و تر شدن مکرر کاملا مضر و نامطلوب است.
استفاده از پوشش‌های خيس و جاذب آب به منظور جلوگيری از آبرسانی مداوم و خشک و تر شدن سطح بتن و جلوگيری از تبخير سريع آب.
اين پوشش‌ها عبارتند از: گونی چتائی، گليم، حصير، کاه و پوشال، ماسه نرم، خاک غير مضر و مواد مشابه. در اين روش بايد دقت کرد که وضعيت قرارگيری بتن مناسب اين نوع عمل‌آوری باشد و اين پوشش‌ها (لايه‌های واسطه جاذب آب ) از روی بتن کنار نرود و در محل خود تثبيت گردد. هر چه لايه‌ها آب بيشتری جذب کند و ديرتر خشک شوند مطلوب‌تر است .
در پايان عمل‌آوری با اين پوشش‌ها بهتر است اجازه داد پوشش خشک شود و سپس آن را برداشت تا شوک رطوبتی حاصل نشود.
استفاده از پوشش‌های مانع تبخير صرفا از تبخير جلوگيری می‌کند و نياز به آبرسانی را مرتفع می‌سازد. استفاده از نايلون، کاغذهای ضد آب و قيراندود و مواد شيميایی غشاء ساز عمل‌آوری از جمله اين پوشش‌ها هستند. به هرحال برای استفاده از نايلون يا پوشش‌های کاغذی بايد لبه‌های آن‌ها همپوشانی داشته و در اثر باد و ... بلند نشود و کنار نرود. تعريق، عيب نايلون است و از اين نظر کاغذهای کرافت قير اندود و مشابه آن ارجح می باشد و قابل تعمير هستند. مواد عمل‌آوری همچون رنگ روی سطح بتن ماليده يا پاشيده مي‌شود .
گفته مي‌شود برای عمل‌آوری بتن با نسبت آب به سيمان کم اين مواد مفيد نيستند و جمع‌شدگی بتن افزايش می‌يابد. اين مواد اغلب بايد برای بهره‌برداری و يا ادامه پروژه زدوده شوند. به هرحال عمل‌آوری مستقيم يا غيرمستقيم با آب همواره بر ساير روش‌ها برتری دارد و توصيه مي‌شود. عمل‌آوری خوب باعث افزايش مقاومت، کاهش نفوذپذيری و افزايش دوام بتن در شرايط مختلف مي‌گردد.
عمل‌آوری حرارتی (پروراندن)
در اين نوع عمل‌آوری مي‌توان با روش‌های مختلف محيط بتن يا بتن را گرم نمود. به هر حال در اين حالت بايد مراقب بود تا بتن خشک نگردد و دارای رطوبت کافی بماند. سوزاندن مواد سوختی مختلف و گرمايش محيط از جمله روش‌های پروراندن است. به هرحال گازهای ناشی از سوختن مواد مختلف نبايد با بتن جوان در تماس قرار بگيرند. اين روش، خشک‌شدگی سطح بتن را افزايش مي‌دهد. استفاده از بخاری برقی و المنت‌های برقی در محيط بتن و گرم کردن فضای اطراف بتن و استفاده از تشعشع اين بخاري‌ها، احتمال خشک شدگی را افزايش می‌دهد. استفاده از نيروی برق با آمپر بالا و ولتاژ کم برای گرم کردن قالب فلزی و ميلگردهای بتن که به ويژه در مناطق خيلی سرد کاربرد دارد. استفاده از لامپ‌های مادون قرمز که مي‌توانند خشک‌شدگی را به وجود آورند. استفاده از بخار با فشار معمولی اتمسفر که روش مناسبی است.
استفاده از بخار با فشار زياد که برای اين منظور به اتوکلاو احتياج است و بر کيفيت بتن اثر نامطلوب باقی می‌گذارد و بايد تدابير خاصی را برای بتن انديشيد. استفاده ازعايق‌سازی اطراف بتن برای حفظ گرمای موجود و گرمای حاصله از هيدراسيون سيمان به کمک پشم‌شيشه، پشم سنگ، چوب، پوشال، کاه، يونوليت و ...
به هر حال در عمل‌آوری حرارتی، آهنگ گرم شدن بسته به ابعاد قطعه، نبايد از 22 تا 30 درجه سانتی‌گراد در هر ساعت تجاوز نمايد. همچنين آهنگ سرد شدن بايد بسته به شرايط قطعه از 10 تا 22 درجه سانتی‌گراد تجاوز نکند.
مدت عمل‌آوری
در آیين نامه آبا مدت عمل‌آوری به نوع سيمان، شرايط محيطی، دمای بتن بستگی دارد و در جداول مربوطه، زمان‌ها برحسب روز نوشته شده است. به هرحال، اگر نظارت و مشاور و طراح زمان‌های خاصی را در مشخصات فنی داده‌اند بايد از آن‌ها تبعيت کرد. بايد افزود برای محيط‌های مرطوب و محافظت شده در برابر باد و آفتاب نياز به نگه‌داری خاص نيست و مدتی داده نشده است. کنترل کفايت عمل‌آوری با تهيه نمونه‌های عمل آمده در کارگاه ( آگاهی ) صورت می‌گيرد و وقتی نحوه نگه‌داری رضايت‌بخش است که نسبت مقاومت نمونه‌های آگاهی بيش از85 درصد مقاومت نمونه مشابه نگه‌داری شده در آزمايشگاه ( 28روزه ) باشد و يا بيش از 4 مگاپاسکال از مقاومت مشخصه 28روزه بيشتر باشد.
در ACI برای سيمان پرتلند نوع 1 در شرايط عادی و قطعات معمولی 7روز عمل‌آوری رطوبتی را پيشنهاد کرده که بيشتر از7 روز خواهد بود. در آبا حداقل 3 و حداکثر 10 روز پيشنهاد شده است.
ثبت نتايج و اطلاعات کارگاهی
در کارگاه بايد اطلاعات روزانه را در مورد شرايط آب و هوایی (دما و ... ) ، کيفيت و نسبت‌های اختلاط بتن، تاريخ قالب‌بندی، آرماتوربندی، بتن‌ريزی، قالب‌برداری، شرايط نگه‌داری را ثبت نمود. همچنين بايد نتايج آزمايش‌های مختلف مانند روانی، دمای بتن، مقاومت فشاری و ... را به همراه تاريخ و زمان نمونه‌برداری و محل تقريبی ريختن بتن مربوطه يادداشت نمود. هرگونه بار خاص اعمال شده بر اعضا در حين اجرا و پيشرفت کلی پروژه بايد ثبت شود. زمان‌هایی که دما کمتر از°c5+ و يا بيشتر از °c 32 می‌باشد بايد مشخص گردد، همه اطلاعات بايد در دفتر يادداشت روزانه درج شود و دائما قابل مراجعه و بازديد باشند.
تواتر نمونه‌برداری و آزمايش مقاومت بتن
_ برای کنترل کيفيت بتن قبل از ريختن در قطعه، بايد از آن نمونه‌برداری کرد و در شرايط خاص استاندارد آن را قالب‌گيری و نگه‌داری نمود که بدان نمونه عمل آمده در آزمايشگاه می‌گويند و با نمونه آگاهی و يا نمونه عمل آمده در کارگاه متفاوت بوده و اهداف به کارگيری آن‌ها يکی نيست.
_ نمونه‌برداری قبل از ريختن در محل نهایی مصرف انجام شده و به طور تصادفی انتخاب مي‌شود و نبايد زمان يا شرايط خاصی را ملاک قرار داد، زيرا ملاک‌های آماری مخدوش می‌شود و نمونه بايد نماينده بتن‌ريزی در زمان‌های ديگر باشد.
_ هر نمونه شامل تهيه 2 آزمونه است که در سن 28 روزه آزمايش می‌شود (اگر در سنين ديگر آزمايش مقاومتی لازم باشد تعداد آزمونه بايد بيشتر شود) ميانگين نتيجه دو آزمونه، نتيجه نمونه بتن خواهد بود.
_ اگر اختلاف مقاومت دو آزمونه کمتر از 5 درصد ميانگين آن دو باشد، متوسط گزارش مي‌شود. در غير اين صورت نتيجه آزمونه سوم (قاضی) تعيين‌کننده می‌باشد. معمولا نتيجه خيلی کم به دليل احتمال نقص در مراحل مختلف نمونه‌گيری تا آزمايش بايد حذف شود و قابل ميانگين‌گيری نيست.
_ آزمونه‌های استوانه‌ای با قطر 150 و ارتفاع 300 ميلی‌متر است. اگر از آزمونه‌های مکعبی يا ابعاد ديگر استفاده شود با توجه به جداول تفسير آبا بايد اصلاح گردد.
_ در صورتي‌که حجم هر اختلاط بيش از يک متر مکعب باشد برای دال و ديوار يک نمونه‌برداری از هر 30 متر مکعب و يا 150 متر مربع سطح انجام مي‌شود. برای شالوده‌ها و بتن‌های حجيم به ويژه اگر حجم هر نوبت اختلاط بيش از 2 متر مکعب باشد مي‌توان از هر60 متر مکعب يک نمونه گرفت. برای تير وکلاف که جدا از ساير قطعات بتن‌ريزی مي‌شود از هر 100 متر طول و برای هر 50 متر ستون يک نمونه‌برداری لازم است.
_اگر حجم هر اختلاط کمتر از 1 متر مکعب باشد مقادير فوق را بايد به همان نسبت تقليل داد که تعداد نمونه‌ها بسيار زياد مي‌شود. توصيه مي‌گردد اگر يکنواختی در ساخت بتن‌ها وجود ندارد از اين اهرم توسط دستگاه نظارت برای کنترل بيشتر استفاده شود.
_به هرحال يک نمونه‌برداری در هر روز برای هر نوع بتن و حداقل 6 نمونه در کل سازه الزامی است. توصيه می‌شود نمونه‌برداری‌ها بين اعضا و طبقات مختلف توزيع گردد.
_ آبا اجازه داده است اگر حجم بتن از30 متر مکعب کمتر است دستگاه نظارت به تشخيص خود و با توجه به سوابق اين مخلوط و يا مخلوط‌های مشابه از انجام آزمايش مقاومت صرف‌نظر کند.
ضوابط پذيرش بتنهای عمل آمده در آزمايشگاه
طبق آبا وقتی بتن بر رده مورد نظر منطبق است و قابل قبول می‌باشد که يکی از دو شرط زير برقرار باشد:
الف: همه نمونه‌ها بيش از مقاومت مشخصه يا مساوی آن باشد.
ب: اگر نمونه‌ها به ترتيب تاريخ مرتب شوند، متوسط مقاومت هر سه نمونه متوالی حداقل 1/5 مگاپاسکال بيشتر از مقاومت مشخصه باشد و کمترين آن‌ها بيش از 4 مگاپاسکال کمتر از مقاومت مشخصه نباشد.
_ لازم به ذکر است نتايج آزمايش نمونه‌ها ( ميانگين 2 آزمونه ) بايد در اين عمليات به کار رود، مگر اينکه ثابت شود ايرادی در نمونه‌گيری، نگه‌داری و آزمايش بوده است و بتوان اين نتايج را حذف نمود.
_ در آبا وقتی مشخصات بتن غيرقابل قبول است که متوسط مقاومت‌های هر سه نمونه متوالی کمتر از مقاومت مشخصه بوده و يا حداقل نمونه‌ها بيش از 4 مگاپاسکال کمتر از مقاومت مشخصه باشد.
_ اگر شرايط نتايج به نحوی باشد که وضعيت آن‌ها بين حالت‌های قابل قبول و منطبق بوده و غير قابل قبول باشد، طراح مي‌تواند بدون بررسی بيشتر بتن را از نظر سازه‌ای قابل قبول تلقی نمايد.
_ اگر بتن غيرقابل قبول باشد و يا از نظر سازه‌ای طراح آن‌ها را نپذيرد بايد بررسی بيشتر طبق ضوابط بررسی بتن کم مقاومت صورت گيرد.
_ مسلما اگر در مشخصات فنی خصوصی يا شرايط خصوصی پيمان قيد تخريب فوری نشده باشد بايد طبق آبا بررسی‌هایی بر روی بتن و سازه صورت گيرد. تجزيه و تحليل وضعيت موجود، تجديدنظر در طراحی يا طراحی مجدد، مغزه گيری، بارگذاری، تقليل بارها و اقدامات مقتضی ديگری قبل از مرحله تخريب وجود دارد که مي‌تواند انجام شود. به هرحال مسئوليت پيمانکار به قوت خود باقی است و احتمالا جريمه‌های مالی صورت خواهد گرفت، هر چند بتن از نظر سازه‌ای پذیرفته گردد.
 

شرکت فنی و مهندسی مارین سازه مفتخر است آمادگی خود را به منظور ارائه خدمات فنی و مهندسی ( طرح و اجرا ) در زمینه‌های مختلف مهندسی به شرح زیر در شهرهای تهران، کرج، هشتگرد، قزوین، سمنان، قم، قشم، کیش و سایر نقاط کشور اعلام نماید.

1.طراحی، تولید، نصب و راه‌اندازی انواع اسکله‌های شناور بتنی در کاربری‌های متنوع و چند منظوره
2.بهسازی لرزه‌ای و مقاوم‌ساز انواع سازه‌ها و ساختمان‌ها ( طرح و اجرا )
3.طراحی و اجرای کلیه نقشه‌های معماری و سازه
4.طراحی و اجرای سازه‌های خاص