مقاوم‌سازی (تقویت)
امروزه یافتن راه حل مناسب جهت مقاوم‌سازی ساختمان‌ها و ترمیم و تقویت سازه‌های صنایع فولاد و سیمان، حمل و نقل، معادن، صنعت نفت و گاز و پتروشیمی، سازه‌های دریایی، صنعت آب و فاضلاب، صنایع دفاعی-نظامی و تاسیسات شهری، با توجه به اینکه جایگزین نمودن سازه‌های موجود با سازه‌های جدید در اغلب موارد از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست، اهمیت شایانی پیدا کرده است. انتخاب غلط یک شیوه نامناسب مقاوم‌سازی ساختمان و تعمیر یا تقویت یک سازه، حتی می‌تواند عملکرد سازه را بدتر هم بکند. در مقایسه با ساختن یک سازه جدید، تقویت سازه موجود حتی می‌تواند پیچیده‌تر باشد؛ زیرا شرایط سازه‌ای از قبل ثابت شده است. علاوه بر این همواره دسترسی به نواحی که نیاز به تقویت سازه دارند ساده نیست. روش‌های سنتی استفاده شده به عنوان تکنیک‌های مقاوم‌سازی ساختمان در برابر زلزله و بارهای ثقلی مرده و زنده، نظیر انواع مختلف پوشش‌های مسلح ( نظیر ژاکت فولادی و ژاکت بتنی) ، شاتکریت، کابل‌های پس‌تنیدگی قرار گرفته در خارج از سازه و استفاده از صفحات و ورق‌های فولادی مقید شده به سازه، معمولا نیاز به فضای زیادی دارند و اغلب در برابر شرایط محیطی آسیب‌پذیر نیز می‌باشند.
مقاوم‌سازی با FRP
به طور کلی مقاوم‌سازی سازه‌های بتنی و به طور کل مقاوم‌سازی ساختمان‌ها به منظور تقویت آن‌ها برای تحمل بارهای وارده، بهبود نارسایی‌های ناشی از فرسایش، افزایش شکل‌پذیری سازه یا سایر موارد با استفاده از مصالح مناسب و شیوه‌های اجرایی صحیح انجام می‌گردد. استفاده از مواد کامپوزیت به شکل پلیمرهای مسلح شده با الیاف ( Fiber Reinforced Polymers) که به اختصار FRPنامیده می‌شوند به عنوان یک روش مدرن مقاوم‌سازی و جایگزین مصالح سنتی و شیوه‌های موجود شناخته می‌شود. مصالح FRPاز ترکیب الیاف و رزین ساخته می‌شوند، در فرآیند مقاوم‌سازی از رزین ( رزین اپوکسی ) برای ایجاد لایه یکپارچه، همچنین چسبیدن سیستم FRPبه سطح بتن زیرین و ایجاد پوشش به منظور محافظت مصالح استفاده می‌شود. استفاده از FRPبه دلیل وزن کم، سرعت اجرای بالا، مقاومت بالا و عدم ایجاد محدودیت معماری به‌خصوص در ساختمان‌های بتنی بسیار مورد توجه میباشد.
مقاوم‌سازی با اضافه نمودن دیوار برشی و یا بادبند
استفاده ازدیوار برشی بتنی و یا بادبند در ساختمان‌ها یکی دیگر از روش‌های مقاوم‌سازی سازه و مقاوم‌سازی ساختمان‌ها میباشد. به علت سختی بیشتر دیوار برشی نسبت به بادبند، تعداد دهانه‌های لازم برای تعبیه دیوار برشی کمتر از دهانه‌های لازم برای بادبند است که در نتیجه طرح مقاوم سازی مشکلات کمتری در زمینه معماری به وجود می‌آورد. برای اتصال دیوار برشی به ستون باید از خاموت یا بولت به عنوان برش‌گیر در ارتفاع ستون استفاده کرد. همچنین برای اتصال دیوار به سقف هم باید تمهیداتی اندیشید. نکته مهم دیگری هم که در مورد استفاده از دیوار برشی باید به آن توجه کرد این است که نیروی زیادی در پی دیوار برشی به وجود می‌آید، که برای انتقال این نیروها به زمین احتمالا نیاز به تعبیه شمع وجود دارد.
مقاوم‌سازی با استفاده ازجداگرهای لرزه‌ای
نصب جداسازهای لرزه‌ای در تراز پایه ساختمان، با هدف جداسازی حرکتی بین سازه و زمین صورت می‌گیرد. جداسازهای لرزه‌ای المان‌هایی هستند که سختی جانبی آن‌ها نسبت به سختی محوری‌شان بسیار کمترمی‌باشد، لذا با وقوع زلزله، این المان‌ها می‌بایستی مانع انتقال نیرو به سازه اصلی شوند و سازه اصلی یک حرکت صلب را در حین وقوع لرزش‌های زمین تجربه نماید. عملکرد جداگرها فقط در محدوده خاصی از جرم و ارتفاع ساختمان مطلوب است و به همین دلیل این روش به صورت خیلی محدود و فقط برای ساختمان‌های دارای وزن و ارتفاع مشخص موثر بوده و به همین دلیل کمتر از سایر روش‌ها درجهان مورد استقبال کارشناسان قرار گرفته و در پروژه‌های بسیار کمی مورد استفاده قرار گرفته است.
مقاوم‌سازی با استفاده از سیستم‌های جاذب انرژی (دمپر)
در روش‌های کنترل غیرفعال سازه نظیر استفاده از مستهلک کننده‌های ویسکوز و ویسکوالاستیک، جذب انرژی حاصل از حرکات نیرومند زمین توسط مستهلک کننده‌ها صورت گرفته و به سیستم سازه اجازه داده نمی‌شود که وارد ناحیه غیرخطی گردد. این امر موجب می‌شود که مقاومت سازه در برابر زلزله‌های با دوره بازگشت طولانی‌تر (که طبیعتا شدیدتر نیز می‌باشند) بیشتر گردد یا به تعبیر دیگر احتمال فروریزش سازه در برابر این زلزله‌ها کاهش می‌یابد. سیستم‌های جاذب یا مستهلک کننده انرژی ( Dampers) بر پایه افزایش ضریب میرایی ساختمان بنا شده اند. مهم‌ترین تاثیر میرایی، کاهش دامنه نوسان و پاسخ ساختمان نسبت به نیروهای وارده میباشد و بدین وسیله قسمت عمده‌ای از انرژی ارتعاشی را قبل از رسیدن پاسخ سازه به حد نهایی به هدر می‌دهند. اتلاف کننده‌های انرژی ممکن است در مهاربندی‌ها،اتصالات و اجزای غیر سازه‌ای و یا دیگر مکان‌های مناسب در ساختمان‌های موجود قرار داده شوند، لیکن ساده‌ترین و پرکاربردترین آن‌ها استفاده از میراگر در مهاربندها میباشد که می‌توان از آن‌ها در تمامی طبقات ساختمان سود جست. در برخی از انواع میراگرها ملاحظات زیبایی نیز مدنظر قرار گرفته شده است تا چنان‌چه به صورت نمایان به کار برده شوند مشکلی از لحاظ معماری ایجاد ننمایند.
از روش‌های دیگر مقاوم‌سازی می‌توان به تعمیر سطوح اشاره کرد. تکنیک‌های متفاوتی برای تعمیر سطوح وجود دارد که مهم‌ترین آن‌ها ملات با تور سیمی و بتن‌پاشی است. این روش‌ها به طور طبیعی با پوشش خارجی سطوح بر روی ظاهر معماری و تاریخی بنا تاثیرگذار بوده و از جمله نقاط ضعف این نوع مقاوم‌سازی میباشد.
ملات با تور سیمی
ملات با تور سیمی شامل چندین لایه از شبکه میلگرد با قطرکم و با چشمه بسیار ریز است.ملات سیمان با مقاومت بالا با ضخامتی در حدود 10 الی 55 میلیمتر بر روی مش مذکور ریخته می‌شود.
بتن‌پاشی
یکی دیگر از روش‌های مقاوم‌سازی در ساختمان‌های بنایی غیرمسلح پوشش دادن دیوار و یا پایه‌ها با شاتکریت میباشد. روش کار بدین صورت است که پوشش بتن بر روی شبکه آرماتورهای موجود پاشیده می‌شود. در این روش اگر طراحی به درستی انجام شده باشد، فولادهای استفاده شده برای مسلح سازی ظرفیت بالایی از جذب انرژی را به ساختمان‌های بنایی غیرمسلح اضافه می‌نماید. باید توجه نمود که حداقل آرماتورهای شبکه همان میزان آرماتور افت و حرارت جهت کنترل ترک باشد. برای اینکه دیوار و بتن پاشیده شده مانند یک جسم مرکب عمل نمایند باید اتصالات برشی میان آن دو تعبیه نمود. برای پر کردن سوراخ‌هایی که برای ثابت نگه داشتن اتصالات برشی نیز می‌توان از اپوکسی و یا گرویت سیمانی استفاده نمود. ضخامت پوشش بتن پاشیده نیز با توجه به میزان لرزه خیزی منطقه متفاوت است که حداقل 60 میلیمتر میباشد. جهت ایجاد چسبندگی لازم میان آجر و پوشش شاتکریت باید ابتدا آجر را به حالت اشباع با سطح خشک درآورد تا آب موجود در شاتکریت را جذب نکرده و سبب ایجاد ترک در بتن پاشیده شده نشود و سپس لایه‌ای مانند اپوکسی را بر روی آجر پاشیده و بعد از آن بتن پاشیده شده را بر روی اپوکسی شات نماییم. اگر بتن پاشی به طریقه بالا صورت پذیرد می‌توان مقدار بار نهایی ساختمان‌های بتایی غیرمسلح را افزایش دهد.
شرکت فنی و مهندسی مارین سازه مفتخر است آمادگی خود را به منظور ارائه خدمات فنی و مهندسی ( طرح و اجرا ) در زمینه‌های مختلف مهندسی به شرح زیر در شهرهای تهران، کرج، هشتگرد، قزوین، سمنان، قم، قشم، کیش و سایر نقاط کشور اعلام نماید.
1. طراحی، تولید، نصب و راه‌اندازی انواع اسکله‌های شناور بتنی در کاربری‌های متنوع و چند منظوره
2. بهسازی لرزه‌ای و مقاوم‌ساز انواع سازه‌ها و ساختمان‌ها ( طرح و اجرا )
3. طراحی و اجرای کلیه نقشه‌های معماری و سازه
4. طراحی و اجرای سازه‌های خاص